نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچکس از مردم این آبادی…
به حباب نگران لب یک رود قسم…
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت…
غصه هم می گذرد…
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند..
لحظه ها عریانند..
به تن لحظه ی خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز…
همواره روحی مهاجر باش به سوی مبدا
به سوی آنجا که بتوانی انسانتر باشی
و از آنچه که هستی و هستند فاصله بگیری
این رسالته دایمی توست…
زندگی در گذر است ، آدمی رهگذر است .
زندگی یک سفر است ، آدمی همسفر است .
آنچه می ماند از او راه و رسم سفر است .
زندگی یک سفر است ، آدمی همسفر است .
آنچه می ماند از او راه و رسم سفر است .
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.